VV Anjum 1948-2008. Zestig jaar Anjum.

BLAUW WIT-BLAUW WIT DAT ZIJN DE KLEUREN WAAR PIT IN ZIT.

“of VVA verliest of wint, wij blijven altijd eensgezind.
’t Kan niet gebeuren dat hij gaat treuren die onze kleuren , blauw wit, bemint”.

Het zijn regels uit het eerste couplet van het Anjumer clublied. Een clublied dat ooit werd geschreven door mw.A.van der Woud-Reiding, echtgenoot van Foppe van der Woud een van de eerste bestuursleden van de voetbalvereniging Anjum. Een lied dat zeker gezongen zal worden tijdens de festiviteiten rond het 60 jarig jubileum dat de Kolkenfjildbewoners in het laatste weekeinde van augustus zullen vieren.

Hoe het allemaal begon.

Het waren de jaren direct na het einde van de Tweede Wereld Oorlog. In de dorpen boven Dokkum werd volop gesport. Elk zichzelf respecterend dorp had een korfbal- en / of kaatsvereniging. Dit was ook in Anjum het geval. Gevoetbald werd er niet. Het was meester Burger een doorn in het oog. Ook in het Anjumse moest dit prachtige spel gespeeld worden.
Meester Burger was onderwijzer te Paesens-Moddergat, maar woonde in Anjum. Hij stond bekend om zijn dadendrang. Hij maakte zijn woorden waar. We noteren het jaar 1948. De eerste balomwentelingen zijn een feit. Meester Burger was in die periode voorzitter, secretaris, penningmeester en terreinknecht.
Pas later zal het eerste bestuur worden gevormd. Dit eerste Anjumer voetbal bestuur bestond uit de volgende leden: Meester W. Bakker, voorzitter; meester J.Burger, secretaris, M . Dijkstra, penningmeester; meester J.de Leeuw, bestuurslid en F.v/d Woud , bestuurslid.

De eerste besluiten.

Het bestuur gaat voortvarend van start. Diverse zaken worden besproken en afgehandeld.
Zo wordt “besproken de middelen te vinden tot uitdeling van de bestaande schuld”.
Kortom, de kosten van het lidmaatschap worden vastgesteld. ( F0,60-F 1,20 per maand)
Maar ook het vervoer naar uitwedstrijden moet geregeld worden. Besloten wordt om gebruik te maken van de veetransportauto van K.en B. Visser of de fiets.
Ook in de beginjaren werd er dankbaar gebruik gemaakt van de hulp van vrijwilligers.
Zo werden vrijwilligers gevraagd voor de volgende taken: het kalken van het terrein,het ophangen en verwijderen van de doelnetten, het beheer en onderhoud van de ballen, het beheer van de cornervlaggen en stokken. Bart Bolwijn werd belast met dit werkje. Vanzelfsprekend kreeg hij hulp en wel van de heren W. Koree, M Onnes en G.v/d Kooi. Opmerkelijk is het feit dat er zes heren zijn die het speelveld elke keer speelklaar zullen maken.
De trainingen werden verzorgd door twee meesters uit het bestuur te weten de heren Bakker en de Leeuw. Op de woensdagmiddag werd er getraind. Van drie tot vier uur was het de beurt aan de jongeren tussen de 12 en 14 jaar, daarna tussen vier en vijf uur mocht “het eerste” op komen draven.

Het eerste voetbalveld.

Het “Anjumer voetbalveld” was eigenlijk een weiland. Een stuk land dat in bezit was van de kerkvoogdij van de Hervormde Kerk. ( Het veld was gesitueerd op de plaats waar vandaag de dag de oefenhoek en een gedeelte van het B veld ligt) Voordat er ’s middags gevoetbald kon worden, moesten ’s morgens de schapen naar een ander land gebracht worden. Vervolgens moest het veld “schoon gemaakt worden” Schapenkeutels en molshopen “wegwerken” was een wekelijks terugkerende werkzaamheid.

Anne Zuidema vertelde “ Ik ben een keer consul geweest.We waren dan altijd met carbid aan het mollenvangen. Ze vlogen er dan vanzelf uit!”. ( uit jubileumboek v.v.Anjum door Harke Iedema blz 7)

De eerste resultaten mochten er zijn. Zowel het eerste als het jeugdteam eindigden op een verdienstelijke tweede plaats in de competitie. Het eerste complete voetbalseizoen was ten einde.

De doorstart.

Het leek allemaal crescendo te gaan. De Anjumers beleefden veel plezier aan het voetbalspel. Toch was het niet allemaal rozengeur en maneschijn. Na een voortvarend begin, liep het ledenaantal sterk terug. Sommigen vertrokken naar elders, anderen emigreerden zelfs. Maar misschien de belangrijkste reden dat de VVA in “zwaar weer”terecht kwam,had te maken met het vertrek van de drie oprichters van het eerste uur. De drie meesters kregen een andere baan aangeboden elders in het land. Veel informatie over de periode 1953-1957 is er dan ook niet.
Pas in het jaar 1957 volgt er weer actie. Samen met buurtdorp Ee maakt de voetbalvereniging Anjum een doorstart. De clubkeuren worden vastgesteld: wit shirt, blauwe broek, zwarte kousen met witte band. Het bestuur bestaat uit vier leden, eerlijk verdeeld over de twee dorpen Ee en Anjum.
De vereniging bestaat uit 39 leden. Een senioren en juniorenteam neemt deel aan de competitie. Hoe het de teams vergaat?

Uit de krant van 7 februari 1958.

“Zaterdag konden er weer twee wedstrijden gespeeld worden. Anjum 1 moest naar Buitenpost en kon geen doelpunten maken.De Anjumers moeten er om denken dat er een voorhoede is van vijf man, en niet van twee of drie. Wanneer de bal op het doel aankomt moet er worden aangevallen en niet teruggelopen.Er moet voor gezorgd worden dat de bal over de helft moet…..”.

Hoe het verder ging.

Elk jaar kon het bestuur van de v.v Anjum diverse elftallen inschrijven voor de competitie. Wisselende resultaten waren aan de orde van de dag. Ook op organisatorisch gebied waren er “wisselende resultaten”. Kastekorten van 21 cent werden afgewisseld met een overschot van 12 cent. Spelers- en vervoersproblemen werden meestal op het laatste moment opgelost.

“Het niet komen opdraven van spelers was natuurlijk een doffe ellende. Zo melden zich te weinig spelers op de hoek bij cafe Pestman. Spelers werden opgetrommeld. Helaas was er ook geen vervoer geregeld. Dan maar met tien man richting Drachten in een auto en op een motor”. ( uit jubileumboek v.v.Anjum door Harke Iedema blz 19)

Tot zover de woelige beginjaren van de v.v.Anjum.

De accommodatie

Vele jaren werden de thuiswedstrijden van de diverse Anjumer elftallen gespeeld op het knusse terrein aan de rand van het dorp. De accommodatie was compleet door de ingebruikname van een stenen gebouwtje dat dienst deed als kleedgelegenheid. De kleedgelegenheid bestond uit twee kleedboxen, een wc en een waterbassin waar louter koud water uit kwam. De meeste oudere Anjumers zullen zich dit unieke gebouwtje zeker herinneren.
Begin jaren 70 , om precies te zijn op 29 mei 1972, werd het huidige hoofdveld in gebruik genomen met een wedstrijd tussen Anjum 1 en Holwerd 1. Naast het hoofdveld bleef nog een beperkte ruimte over dat als oefenveld/trainingsveld werd gebruikt. Tien elftallen, waaronder een damesteam, maakten in die periode gebruik van deze te kleine ruimte.

De uitbreiding

De voetbalvereniging Anjum bloeide als nooit tevoren. Niet alleen leden uit Anjum waren actief op het sportveld, ook van buiten Anjum, uit de omliggende dorpen als Morra -Lioessens, en Paesens-Moddergat trokken velen de voetbalschoenen aan.
Een tweede speelveld moest er komen. Begin jaren 80 werd deze wens werkelijkheid.
Een andere wens van het bestuur, de bouw van een kantine met 4 kleedboxen werd na lang “touwtrekken” van de voorzitters Minne Tamminga en Jan Br.Visser met de toenmalige gemeente Oost-Dongeradeel ook vervuld. De kantine kreeg de naam Lyst Mokum. Deze bijzondere naam houdt verband met Henk Mulder, de grote motor achter de bouw van het clubgebouw. “Lyts”was het eerste Friese woord wat deze rasechte Amsterdammer in Anjum kon uitspreken. Kort voor de opening van het prachtige clubgebouw kwam hij te overlijden.
Het huidige sportpark, twee voetbalvelden, een oefenhoek en een prachtig clubgebouw, kreeg de naam ’t Kolkenfjild mee. Het was Piet.W. Holwerda die in 1984 alle eer kreeg als bedenker van deze zo toepasselijke naam.

Hoofdtrainers

Een lange rij van hoofdtrainers zijn actief geweest binnen de v.v.Anjum.
De eerste gediplomeerde trainer was Henk Dijkstra uit Leeuwarden. In de periode 1967-1969 verzorgde de uit Leeuwarden afkomstige oefenmeester de trainingen bij de Anjumer hoofdmacht. De spelers waren erg enthousiast. Er werd veel op techniek getraind. Jammer was dat tijdens de wedstrijden op zaterdag de trainer niet aanwezig kon zijn. Reden, geen vervoer.
Na deze eerste hoofdtrainer kwamen diverse trainers voor langere of kortere periode naar Anjum. Een aantal namen: Bram Zeijlmaker (1970-1972), Keimpe Wijbenga (1972-1978) , Sigi Naumann ( 1978-1980), Jelle Tilstra (1980-1984), Wim Mulder (1984-1988 en 1992-1997), Wiebren Kingma ( 1988-1990), Rikus van der Es (1990-1992 en 2001-2004), Gerlof Kootstra (1997-1998), Kees Ros ( 1997-1998), Wietse van der Veen 1998-2001 en 2008-…..) Wichard de Haan (2004-2008).
Opmerkelijk is het feit dat Wietse van der Veen de derde oefenmeester in de geschiedenis van de v.v.Anjum wordt, die voor een tweede periode terugkeert op het oude en vertrouwde nest.

Traditie

De voetbalvereniging Anjum houdt haar tradities in ere. De clubkleuren zullen altijd de blauw-witte kleuren zijn.
Nog vier tradities springen in het oog.

De cross

Sinds januari 1974, met organisator Gerben Dijkstra, wordt op elke eerste zaterdag van januari de nieuwjaarsloop , de cross, georganiseerd. In de directe omgeving van Anjum wordt een prachtig parcours uitgezet waar hardlopers en sinds enkele jaren ook de wandelaars, met veelplezier “hun meters”maken. Meestal was de start en finish bij het clubgebouw Lyts Mokum. Voordat Anjum de beschikking had over een eigen clubgebouw, werd uitgeweken naar Oostmahorn, waar het restaurant van Wiltje Elzinga, ( huidig ere-lid van de vereniging en al vele jaren, vanaf de beginjaren, nauw betrokken bij het wel en wee van de VVA) als uitvalbasis diende.

De Omropper

Januari 1974 was een opmerkelijke maand. Ook de eerste editie van het clubblad rolt van de persen. De eerste redactie bestond uit de volgende personen: Wiltje Elzinga, Machiel Faber,Jan Haaksma,Freerk Lourens,Minne Tamminga en Riekel Zijlstra. Zij waren de eersten in een lange rij redactieleden van de Omropper. Het clubblad dat tot vandaag de dag acht keer per jaar bij de leden in de bus ligt. De naam Omropper is afkomstig van de trouwe en enthousiaste Anjum supporter Jacob Jelles Dijkstra, de man die jarenlang de Anjumers op de hoogte bracht van het wel en wee in de dorpsgemeenschap als dorpsomroeper. Hij overleed in 1972.

Mixtoernooi
Traditiegetrouw wordt het voetbalseizoen sinds jaar en dag afgesloten met het mix-toernooi. Het was hoofdtrainer Jelle Tilstra die begin jaren 80 dit afsluitende feestje op de jaarlijkse kalender zette. Een voltreffer, want nog steeds wordt het voetbalseizoen elk jaar feestelijk afgesloten met het mix-toernooi.

Lichttoernooi voor de jeugd.
Al vele jaren wordt in de herfstvakantie door de actieve jeugdcommissie een lichttoernooi georganiseerd. Dit jeugdtoernooi is bestemd voor D-E-F pupillen. Ondanks, of misschien wel dankzij het echte herfstweer hebben de vele jeugdige voetballers “de avond van hun leven”.

Resultaten

Het eerste elftal mag zich een stabiele vierde klasser noemen, met zo nu en dan een uitstapje richting derde klas. Degradatie naar de vijfde klas kwam echter ook voor.
Meest in het oog springende resultaten waren wel de promotie uit de toenmalige FVB naar de KNVB. ( mei 1978). Ook de promotie naar de derde klas ( huidige tweede klas) staat duidelijk in de Anjumer geschiedenisboeken genoteerd. Na een halve competitie bleken Anjum en het uit Beilen afkomstige Fit Boys beide met hetzelfde puntentotaal te eindigen. Ook het doelsaldo was gelijk. De KNVB bedacht dat beide teams naar Drachten moesten afreizen voor het nemen van 5 strafschoppen. Anjum won deze opmerkelijke strafschoppenserie met 4-2.
Precies 25 jaar later leek de geschiedenis zich dit seizoen te herhalen. Na de dubbel tegen Flamingo’s uit Leeuwarden bleken beide teams aan elkaar gewaagd. Ook nu moesten strafschoppen de beslissing brengen. Helaas trok Anjum deze keer aan het kortste eind na 18 strafschoppen.

Anjum ook internationaal
Ook buiten de landsgrenzen zijn de blauw-witte Anjumer voetbalkleuren te bewonderen.

Zo speelden het veteranenteam in Tsjechië en Duitsland en ging het derde elftal onlangs naar Italië.
In 1991 speelde Anjum 1 in een heus, maar vervallen, stadion een internationale wedstrijd tegen Zagan uit Polen. Het zou een fantastisch maar ook indrukwekkend weekeinde voor de Anjumers worden. Polen was een relatief onbekend land. Veel armoede , maar uiterst gastvrij.De wedstrijd werd verloren , maar de herinneringen waren overweldigend.

Het huidige bestuur

Waren er in het beginjaren slechts vier of vijf bestuursleden actief , tegenwoordig bestaat het hoofdbestuur uit maar liefst acht bestuursleden met elk zijn of haar eigen taak.
Geerard Brouwer , voorzitter; Geert Snijdood, vice voorzitter; Anna Visser, penningmeester; Petra van der Kooi/ Nina Wagner, kantinezaken en jeugdsecretariaat, Jappie Holwerda / Bert Terpstra, beheerder velden en gebouwen; Geert Snijdood , sponsoring en PR; Simke Zijlstra, materiaalbeheer. Hilda Walsma notulist.
Naast het hoofdbestuur zijn er diverse commissies en meer dan 120 vrijwilligers die graag iets willen betekenen voor de v.v.Anjum.

Wens

Het bestuur van de v.v.Anjum spreekt de wens uit dat de verenging nog lang de belangrijke functie vervuld zoals dat vandaag de dag het geval is. Vanzelfsprekend zijn resultaten belangrijk, maar dit mag nooit ten koste gaan van de gezellige en ongedwongen sfeer bij de VVA.