“Grote klasse”

Wiltje Elzenga, in minskelibben lang yn it spier foar de VVA.

Wanneer we de geschiedenisboeken van de voetbalvereniging Anjum eens goed bestuderen, blijkt al snel dat Wiltje Elzenga een man van het eerste- , maar ook van het laatste uur is geweest.

Wiltje was betrokken bij de doorstart van de v.v. Anjum eind jaren 50 van de vorige eeuw.  De voetbalvereniging was in 1948 opgericht. Echter begin jaren 50 werd er in een periode van 5 jaar niet gevoetbald.

Bij de heroprichting in 1957 was Wiltje zowel binnen, langs en buiten de lijnen actief voor onze vereniging. Het zou het begin zijn van jarenlange trouw aan de v.v. Anjum. Een verbintenis die afgelopen vrijdag 6 november eindigde op het moment dat hij op 83 jarige leeftijd kwam te overlijden.

Voetbal was zijn passie, zijn hobby. Bij de “Kolkenfjildbewoners” kon hij vanaf de eerdergenoemde doorstart meedenken en meedoen in alles wat het verenigingsleven zo boeiend en soms zo vermoeiend maakt.

De voetbalvereniging Anjum loopt als een rode draad door het leven van ons trouwe erelid.

Je kunt jezelf de vraag stellen: Welke functie heeft Wiltje Elzenga niet bekleed?

Een kleine, maar onvolledige  opsomming.

Voetballer, leider, trainer, grensrechter.
Wiltje was zeker geen kleurloze voetballer. Integendeel, gedreven en elke keer vol voor de winst willen gaan, werd de wedstrijd begonnen. Menig tegenstander moet een “hekel” aan de “linkshalf” van Anjum  hebben gehad.

Fameus waren zijn verre inworpen. Niet zelden zorgde zijn ingooi voor kopzorgen bij de tegenstander.

Wiltje was, zoals we het vandaag de dag zouden noemen, multifunctioneel inzetbaar. Was het niet als speler dan nam hij de honneurs waar als leider, grensrechter en zelfs als trainer. Je deed nooit tevergeefs een beroep op hem.

Bestuurs – en commissielid.
Ook buiten de lijnen was Wiltje op vele fronten actief bezig voor onze mooie dorpsclub. Of het nou ging om de aanschaf van een eerste kalkkar, de samenstelling van de elftallen die zaterdags in de wei moesten verschijnen,  het inleveren van de lotto en toto formulieren in de kleedkamer van het gymnastiekgebouw, Wiltje was  erbij betrokken. En niet alleen tijdens de voorbereidingen op de doordeweekse dagen.  Ook zaterdags was onze oud -voorzitter “drok dwaande”  op- en rond het (oude-) voetbalveld.

Nieuwe ontwikkelingen
In de loop van de jaren veranderde er veel binnen de voetbalvereniging Anjum. 

De Omropper , het clubblad van de vereniging, gleed bij de leden door de brievenbus. Wiltje zat in het eerste redactieteam.

De cross werd vanaf 1974 georganiseerd. Vele jaren was Jachthaven Oostmahorn,  de werkplek van Wiltje,  de start- en finishplaats.

De naam van deze werkgever verscheen ook op het wijnrode trainingspak bestemd voor het eerste elftal. Het was 1977. Het was de eerste stap op weg naar de huidige vorm van shirtsponsoring.

Voorzitter.
Diverse periodes in de jaren tussen 1970 -2000 was Wiltje bestuurslid. Zo bekleedde hij de functie van secretaris, wedstrijdsecretaris, penningmeester en vicevoorzitter. Logisch dat hij ook de voorzittershamer in handen kreeg. Wiltje Elzenga  wist wat er gaande was in de vereniging. Hij was van alle markten thuis.

 Erelid.
Voor alle werkzaamheden die Wiltje Elzenga voor onze vereniging heeft verricht  werd onze verenigingsman  “yn ieren en sinen “ benoemd tot erelid van de v.v. Anjum. Natuurlijk een  terechte onderscheiding.

Supporter.
De laatste jaren zorgden gezondheidsproblemen ervoor dat Wiltje niet meer op zijn vertrouwde manier over het voetbal en de v.v. Anjum mee kon praten. Wel was hij doordeweeks vaak  rond de klok van half elf aanwezig in Lyts Mokum. Even  het laatste “ wel en wee ophalen”.

Ook op de zaterdagmorgen en middag ontbrak Wiltje zelden. ’s Morgens kijken bij de jeugdwedstrijden, ’s middags samen  op weg met broer Jan, Bauke en Wieger. Zowel bij thuis- als uitwedstrijden langs de lijn bij het eerste elftal. Praten ging niet meer zoals hij gewend was, zijn gezichtsuitdrukking sprak echter boekdelen wanneer de resultaten naar wens gingen……. of tegenvielen.

Wiltje bleef zoveel als mogelijk betrokken bij zijn club. Betrokken tot op het moment dat  problemen rond zijn gezondheid hem buitenspel zetten.

Afgelopen vrijdag overleed Wiltje Elzenga op 83 jarige leeftijd. De v.v. Anjum is hem veel dank verschuldigd. Wanneer Wiltje zijn waardering  voor bijvoorbeeld  een goede prestatie of nuttige werkzaamheden uitsprak, dan gebruikte hij steevast de woorden “Grote Klasse!”

Wiltje bedankt voor alles wat jij voor onze vereniging hebt gedaan.

Je mag trots zijn op het resultaat!

Het was meer dan “Grote Klasse!”.